Met de groeten van Ronnye

Je weet nog wel van Ronnye heh? Mijn vriend van SAS.

De laatste mail die ik naar hem stuurde was om te zeggen dat ik niet onder de indruk was van hun communicatie met de klant. En dat hij me niet nog een standaard mailtje terug hoefde te sturen. Dat ik alleen nog van hem wilde horen als hij (of iemand anders van SAS) een mail zou sturen waaruit zou blijken dat hij mijn mail écht gelezen had.

En verhip! Vandaag kreeg ik een mail van Ronnye! En Ronnye schreef me dat hij al mijn mails gelezen had en dat hij het echt vervelend vond wat er gebeurd was. En als klap op de vuurpijl stuurt hij SAS giftvouchers op ter waarde van 30 Euro.

Ik heb Ronnye vriendelijk bedankt voor zijn begrip. En gezegd dat ik het waardeer wat hij voor me doet. Denk dat hij een zucht van verlichting slaakt nu hij van me af is.

Dus mam: die giftvouchers komen naar je toe hoor, met de groeten van Ronnye!

Rust, ruimte en regelmaat. Of zoiets.

In Nederland kenden we een redelijk voorspelbaar schema. Nou ja, niet helemaal natuurlijk. Sinds november 2012 was het een beetje screwed door al het ziekenhuisgedoe. Maar zelfs daar kwam na verloop van tijd een zekere regelmaat in.

Het was altijd: wekker vroeg, ontbijt, op weg naar school, rennen voor bus, werk, rennen voor metro, huis, koken, chill en naar bed. In het weekend dan de hort op. Leuke dingen doen. Naar evenementen, naar zwemles, naar wielerwedstrijden. In short: gewoon weg. En het laatste jaar was het VU, prikken, nog meer prikken, Mrs Oncologist, chemo en weer terug naar huis. In de weekenden was het weinig anders dan voorheen eigenlijk. Zoveel mogelijk weg.

Hier begint er nu ook wel een zekere regelmaat in te komen. Maandag thuiswerkdag, dinsdag en donderdag naar SFI, woensdag thuiswerk- en schoonmaakdagje en vrijdag werk ik thuis, Marco naar SFI en doen we 's middags in de stad de wekelijkse boodschappen. En nu komt er dan met het thuiswerken steeds vaker bij dat er dan opdrachten komen. Portretopdrachten, schrijfopdrachten, of brainstormen over nieuwe ideeën. De regelmaat gaat trouwens vanaf donderdag wel een weekje op de schop, want dan komt mam. Hebben massa's om mam te laten zien en gaan allemaal gezellige dingen doen.

En dan zijn er nog de losse flodders:
Morgen aan het eind van de middag gaan we naar Östersund. Dan wordt daar een Inflyttarträff georganiseerd door de Marketingmensen van de Kommun. Met lekkere peuzels en Birger en info over wat er allemaal zoal gebeurt hier. Is wel gezellig om weer nieuwe mensen te treffen en vooral ook lekker praktisch, hoef niet meer te koken want er wordt voor het eten gezorgd.
Op 11 december mag, nou ja.. meer soort van moeten want ik sta op de uitnodiging, ik optreden op de kwartaalbijeenkomst van het Nya Företagar Centrum. Ik word geacht daar voor een gezelschap van zo'n 100 man in 10 minuten te vertellen wie ik ben, wat ik kom doen hier in Jämtland en hoe het allemaal zo gekomen is. Weet nog niet of ik er zin in heb of dat ik er als een berg tegenop zie.
En dan is het natuurlijk nu het festive season. Lucia, Julafton, Juldagen, Nyårsafton, Marco's verjaardag, mijn verjaardag. En tussendoor willen we ook nog langlaufen leren.

Ruimte ja, regelmaat ook. Maar rust? Neeeeeeh.. daar heb ik geen tijd voor.