Zenuwachtig

Vandaag had UFU weer haar jaarlijkse date met de mannen van de Bilprovning.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens (meer) weet hoe het in Nederland gaat met de APK keuring. Hier is het in ieder geval zo dat de periode waarin je auto gekeurd moet zijn afhangt van de laatste cijfer van je nummerbord. Bij ons is dat een 2 en dan moet de auto in de periode tussen december en april ergens gekeurd worden. Ik weet nog dat ik vorig jaar met verbazing naar de 3 of 4 verschillende uitnodigingen voor de bilprovning heb gekeken, die we toen thuisgestuurd kregen.

Na de keuring van vorig jaar weet ik dat er 3 statussen zijn:
- afgekeurd. Dan moet je direct wat aan je auto laten fixen en weer terugkomen voor een nieuw keuringsavontuur.
- tussenmidden. Dan ben je soort van goedgekeurd en je hoeft niet meer terug te komen, maar je moet wel wat laten fixen.
- goedgekeurd. Recht-toe-recht-aan.

Vorig jaar kreeg UFU tussenmidden. Want de ruitenwisserbladen voor waren een beetje aan de oude kant.

Dit jaar was ik best een beetje zenuwachtig. Paar weken terug UFU nog op retraite gestuurd naar Mekonomen. En daarna kreeg UFU nog wat extra aandacht voor iets met de styrled links en rechts, want ze had wat glapp. Jaha. Glapp willen we niet natuurlijk.

Dus in top conditie ging UFU vanmorgen de brug op. Het meest serieus kijkende mannetje kwam UFU inspecteren. Ze werd heen en weer geschud, er werd aan haar wielen gesjord, de gordels zijn getest en er werd gekeken of de lampen wel ver genoeg konden schijnen. Daarna is ze nog even op de rollerbank geweest buiten en toen kwam het serieuze mannetje weer binnen.

Ja. Nou. Uh. Godkänd. Pfiehw! Goedgekeurd.

Maar toen begon ie wat te mompelen over de styrled. Want hij dacht dat er rechts misschien nog wel ietsiepietsie glapp zat. Totdat ik hem de papieren liet zien van de garage, dat de glapp van UFU 2 weken geleden gefixed was. Ah nee, tja. Nou dan moest ik misschien de volgende keer dat ik bij de garage was nog maar eens vragen of ze er nog eens naar wilden kijken.

Tuurlijk. Zal ik doen hoor meneer. Fijne dag meneer! Tot volgend jaar en het beste met uw glapp!

UFU op examen

Een maand of 3 geleden kregen we het eerste briefje. Van Bilprovningen, voor UFU. Waar het in Nederland zo is dat de APK gewoon bij je eigen garage gedaan wordt, zijn er hier verschillende instanties die de Zweedse APK uitvoeren. Deze instanties zijn onafhankelijk van het auto onderhoud. Wanneer er gekeurd moet worden, wordt bepaald aan de hand van het laatste cijfer in je kenteken. UFU heeft 2 als laatste cijfer en dan is de periode dat er gekeurd moet worden van december t/m april. Je hebt dus 5 maanden om het te regelen. 

Op de brief van Bilprovningen stond al een tijd. En als we die goed vonden, is het een kwestie van betalen en dan staat die tijd voor jou vast. In de loop van een paar weken kregen we ook nog van 2 andere autokeurinstanties een brief met tijd, maar die hebben we gewoon bij het oud papier gelegd. Deze bilprovning zag er goed uit, goede recencies en - ook niet onbelangrijk - was het goedkoopst. Zo'n APK hier kost rond de 35 euro. 

Vanmorgen was het dus zover. Eerst Marco afgezet bij SFI en toen naar Östersund. Op weg naar Bilprovningen nog even een gevarendriehoek gekocht bij mijn vrienden van Mekonomen (de buren van Bilprovningen) en toen heb ik me aangemeld, of althans: UFU aangemeld. Was wel heel veel te vroeg, maar had genoeg leesvoer bij me. 

De meneer van de Bilprovningen vond dat toch te gortig en haalde me op van de parkeerplaats. Samen met hem zijn we toen eerst door de remtestpoort gereden (dat blauwe poortje naast het gebouw van Bilprovningen). En daar hebben ze ook de uitstoot gemeten geloof ik. En toen ging UFU op de brug. Het voelde een beetje alsof UFU examen moest doen. Ik vond het bijna een beetje spannend. 

Maar, in 5 minuten was het gepiept. Ze hebben met z'n 3 UFU nagekeken en het enige dat aan UFU mankeerde was dat hij nieuwe ruitenwisserbladen nodig had. Geen mankement waarvoor UFU nog een keer terug hoefde te komen. Dus stond ik even later voor de 2e keer vandaag bij mijn vrienden van Mekonomen. Lieve Jonathan heeft me meteen geleerd hoe ik ruitenwisserbladen moet vervangen (voor alles is een eerste keer). 

UFU kan er weer tegen voor een jaar! 

Stuk!

Enig gevoel voor dramatiek kan mijn teerbeminde niet worden ontzegd.

"De auto is stuk!". Dat was het eerste wat ik hoorde toen de voordeur vanmiddag open ging. Nou bedacht ik me meteen dat het nooit extreem ernstig kon zijn want hij was per slot met de auto terug gekomen naar huis. Wat bleek: de achterklep van UFU gaat niet meer dicht. Dus iedere keer als je gaat rijden, gaat er een rood lampje branden zo van "er is nog ergens een autodeur open" en de eerste 5 minuten piept UFU dat het een lieve lust is.

Leek me wel een idee om er iets aan te (laten) doen dus toen ben ik met UFU, inclusief rood lampje en gepiep naar mijn vrienden van Mekonomen gereden. Als 'hulpeloze vrouw' staan er hier altijd wel mannen klaar bij de garage om te helpen. De workshop chef dacht het wel even te fixen. Met dichte achterklep startte ik UFU weer en, floep!, open was ie weer. Toevallig werkt er bij onze Mekonomen ook een Opel expert en die vertelde dat het een bekend probleem is dat de microchip in de handgreep van de achterbak kapot gaat na langere tijd in nat en vriezig weer. Dus na 7 jaar is deze chip aan vervanging toe. En tja, dat is niet zomaar even op een vrijdagmiddag om 4 uur te repareren. Dus of ik voor dinsdag over 2 weken een afspraak wilde maken.

Naaaah... dat duurde me iets te lang, dus ben bij 2 andere Mekonomen langs gereden en heb nu een afspraak voor aanstaande vrijdag staan. Dan krijgt UFU zijn nieuwe microchip. En tot die tijd proberen we ons zo min mogelijk te storen aan het rode lichtje en het gepiep.

Oh ja, voor de autobuffs, het is geen probleem om de achterklep te sluiten en de auto op slot te doen als UFU stil staat. Kwestie van gedecideerd de achterklep dichtdoen en dan de auto op slot. Het is alleen zodra je gaat rijden dat die kapotte chip op hol slaat.

Ah ja.... natuurlijk

Er zijn van die dingen, daar denk je als nieuwbakken emigrant in een noordelijk gebied nou niet direct aan. Ik niet althans. Van die alledaagse dingen die nét even wat anders gaan hier dan in good old Amstelveen. Van die dingen waar je normaal niet bij stil staat, maar waar je hier wel bij stil moet staan.

Neem nou gisteren. Op weg terug uit de stad zouden we nog even gaan tanken en dan door naar huis. Even. Right. Bij het tankerijtje (Euro 1,26 voor een liter Euro trouwens) stond ik klaar om te beginnen en then it hit me.

Hoe krijg ik het klepje van de benzinetank open? Hardstikke vastgevroren! UFU stond daar een beetje dorstig te wezen en ik kon niks anders doen dan het klepje warm blazen. Moet er vreemd uitgezien hebben. Voorbijgangers dachten wellicht 'oh daar heb je weer zo'n newbie'. Na 5 minuten kreeg ik het klepje eindelijk open en kon ik met tanken beginnen.

Ik hou me aanbevolen voor handige tips! Om nou iedere keer als een bezetene over UFU te gaan staan hijgen voordat ik kan gaan tanken is een last resort......

Joining the herd

Wat een uitvinding man, zo'n motorvärmare! En vooral ook de kupévärmare!

Ik had vannacht al een beetje onrustig ervan geslapen omdat ik droomde dat ik UFU opblies omdat de kupévärmare omgevallen was terwijl hij aanstond en dat UFU in lichterlaaie stond. Vanmorgen meteen gekeken dus of alles goed ging en ja hoor! Het leek gewoon alsof UFU blij was met een beetje warmte. Niks krabben, geen vastgevroren sloten, gewoon lekker warm en ontdooit.

Was nog wel een toer om het snoer van de motorvärmare er weer uit te krijgen (staat anders zo slordig als je gaat rijden). Daar moet ik nog een truuk op verzinnen.

Ready for winter!

Heh heh! Lekker gevoel: UFU502 is eindelijk klaar voor de winter!

We hebben onze UFU 5 weken geleden in Sundsvall gekocht, bij Max van Toyota Center Sundsvall. Aardige verkoper hoor, maar blijft natuurlijk wel een verkoper. Als onwetende, altijd leaseauto-gereden-hebbende-first-time-eigen-auto-kopers waren we een makkelijke prooi voor Max. Ja hoor, de winterbanden zitten ook bij de koop in. Prima, maak maar even een proefrit. Lekker gereden? Vinden jullie de kleur mooi? Ja en de airco zullen we nog even maken. Donderdag is ie klaar. En dat was dat. Op een vrijdagmiddag in september hebben wij onze handtekening gezet onder het koopcontract van onze UFU.

UFU kon dus nog niet meteen mee naar huis omdat de airco nog gefixed moest worden, maar soit. Daar konden we nog wel een paar dagen op wachten. 2 dagen werden er 3, nee 4 nee een week. OK, wij zijn ook de beroerdsten niet. We waren allang blij toen we UFU eenmaal op konden halen. Eenmaal thuis heb ik in een opwelling eens het serviceboekje doorgekeken. Wat bleek: onze UFU had al zeker 3 jaar geen garage van binnen gezien! Ruim 45.000km geleden was UFU voor het laatst binnen geweest voor een beurt. Beetje verdacht. En toen ook nog eens bleek dat de meeverkochte winterbanden niet meer veilig waren om op te rijden, toen was voor ons de maat vol.

Tuurlijk, het is een tweedehandsauto. En tuurlijk, we hadden misschien veel beter op moeten letten bij het kopen van UFU, maar little did we know als onwetende, altijd leaseauto-gereden-hebbende-first-time-eigen-auto-kopers (Google Translate going wild here....). Maar er bestaat toch ook nog altijd zoiets als customer service? En als je een auto bij een garage koopt, mag je er toch vanuit gaan dat een garage je goed adviseert?

Anyway, de kracht van sociale media en emails naar het juiste mailadres is in dit geval ook weer bewezen. Dankzij wat tweets, FB posts en mails naar Toyota Sverige Headoffice en Toyota Sverige PR heeft UFU vandaag 4 spiksplinternieuwe winterbanden gekregen en is er een grote beurt gedaan. All paid for by Toyota Center Sundsvall.

Ik kan er best aan wennen om zo naar een garage te gaan....