In da pocket!

Het is over met het luxe leven! Nou ja.... een beetje dan. Het blijft natuurlijk een enorme luxe om op dit plekje te wonen en te leven, maar ondertussen moet er ook gespaard worden. En nu kan dat weer want ik heb de baan gekregen. Maandag was ik bij Jonathan van de Hemtjänsten Nälden op sollicitatie gesprek en vanmorgen belde hij me om te vragen of ik ook echt wilde komen werken daar. Reken maar van yes Jonathan! 

Hemtjänsten kan je denk ik het best vergelijken met de Nederlandse thuiszorg. Mensen doen een aanvraag voor hulp thuis, hulp met uit bed komen, wassen etc. Of met boodschappen doen, schoonmaken, of sneeuw schuiven (geen grap, er ligt hier nog steeds een behoorlijke laag sneeuw en ze voorspellen nog meer!) of zelfs om een fika te doen bij erg eenzame mensen. De clientèle van Hemtjänsten hier is 90% boven de 80 jaar oud. Dus zal mijn Jämtska nog maar even oefenen zodat ik me meteen goed verstaanbaar kan maken!  

Ik begin in mei. Ga dan op uurbasis aan de gang. Om het gebeuren een beetje te leren kennen, eigenlijk dus om ingewerkt te worden. En dan na midzomer ga ik sommarvikariat doen. Dat houdt in dat als een vaste medewerker op vakantie gaat, ik voor hem/haar inval. Dat duurt dan tot zo ongeveer half augustus. In de tussentijd kan ik mijn uren aanvullen via de bemanningspool: een pool van medewerkers die op afroep beschikbaar is en in de hele kommun ingezet kan worden. 

Het begin is er! Nu kunnen we echt gaan sparen voor ons eigen huis hier. 

Solliciteren op kousenvoeten

Na maanden in shorts of skibroek of jeans was het vanmorgen dan toch echt tijd voor nette kleren. Wat doe je aan als je gaat solliciteren bij de hemtjänst? Gelukkig mag ik me rijk rekenen met een sollicitatie expert in onze directe omgeving. Fia heeft vrijdagavond mijn outfit goedgekeurd, alhoewel we het toen niet over sokken gehad hebben.

Keurige zwarte broek, fleurig shirtje en haar in de staart op weg naar Nälden. Lig op zo'n 20 km van Rödön, maar ziet er meteen alweer heel anders uit. Jonathan van de hemtjänst had uitgelegd waar ik ze kon vinden en ik klopte keurig op tijd bij ze aan. Geen gehoor, wel een open deur dus toen maar naar binnen gestiefeld. Hele berg schoenen bij de kapstok, dus ja, ik heb ook mijn schoenen uitgetrokken. Wat was ik blij dat ik bijpassende nette sokken aanhad! Heb nog wel even hallo geroepen en nog wat rondgegluurd, maar er was echt niemand.

Na even wachten bij de kapstok, op kousenvoeten dus, kwam Jonathan de hoek om. Ik weet niet waarom maar ik had een oudere meneer verwacht dus moest even schakelen want Jonathan is een leuke vent van mijn leeftijd. Mocht meteen meelopen en werd in een oude leren fauteuil geplant naast zijn bureau. Ben maar niet gaan leunen, want was bang dat ik dan niet meer uit de stoel overeind zou kunnen komen.

Gezellig kletsend en tussendoor ook wat standaard vragen beantwoordend hebben we ongeveer 3 kwartier samen gezeten. Ik heb er een positief gevoel aan over gehouden en ik hoop Jonathan ook. Uiterlijk begin volgende week hoor ik of ik mag gaan beginnen.

Jag fortsätta att håller tummarna!!

En dank jullie wel voor alle lieve succeswensen vanmorgen! Dat heeft zeker geholpen!