Voor de zondag

Zo'n lang weekend voelt wel heel erg luxe. En zeker nu het weer iedere keer toch weer een beetje meer lenterig wordt, wil je gewoon naar buiten. Vandaag zijn we naar de Bröllopssten geklommen. Op ongeveer 20 minuten rijden ligt een leuk museumpje met allerlei info over de rendier- en elanden jagers die hier vroeger (heeeeel veel vroeger) hebben gewoond. En er is een watervalletje. Paar weken geleden toen we er met Fia en Marianne waren, was het merendeel nog bevroren en nu buldert het water naar benee.

Maar goed, als je daar dus doorloopt, dan kom je op het pad naar de Bröllopssten. Je moet er wel goed bijblijven altijd hier om de paden niet kwijt te raken.

Na zo'n uurtje naar boven klimmen waren we er. Het pad is schijnbaar sinds begin 1800 al een klassieker. Het eerste stuk loop je trouwens over het pad van de Olafsleden. En dan ben je er. Dit is 'm. De steen. 

Wij waren meer verrukt van het uitzicht. 

Gelukkig staan er ook bordjes om te vertellen welke berg je waar ziet. 

Op weg naar beneden hebben we de stand van zaken in de Pokemon wereld doorgenomen. En welke superheld we het liefste zouden willen zijn. En hoe je in Minecraft uit een boot stapt.

Je snapt wel dat we geen wild dier tegengekomen zijn.

Mijn leven, mijn lief

Twee jaar geleden was ik nu in het ziekenhuis. En morgen ook. En overmorgen ook. En nog een heleboel dagen daarna ook.
Twee jaar geleden wisten we nog niet helemaal zeker of het goed te behandelen viel. Zaten we in spanning, moesten we afwachten.
Twee jaar geleden begon men met in me te prikken. Allemaal voor het goeie doel, maar toch. Waren wel een heleboel prikken.

Wat kan er een hoop gebeuren in twee jaar.

Nieuw haar
Nieuw land
Nieuw huis
Nieuw leven

En het belangrijkste, de allerbelangrijkste staat nog altijd aan mijn zij: mijn lief!

De lokale gymclub

Mensenlief. Wat een dag. Mooie dag, dat zeker. Maar ben wel kapot nu! Vanmorgen eerst een superleuke photoshoot gedaan bij Fia en Amanda. Fia is de moeder van Amanda en Amanda zit bij Mik op school. Mik zit in jaar 1 en Amanda in jaar 2. Ze spelen op school al vaak met elkaar en we zien elkaar de laatste tijd in de weekenden ook wat vaker. Gaat heel leuk samen.

Mik was vanmorgen mijn assistent bij de shoot. Bloedserieuze zaak hoor, om assistent te zijn. Na de shoot zijn we met ons 4 naar het meer gegaan om fika te doen. Over bloedserieuze zaak gesproken. We hadden ook deeg bij ons voor 'pinbröd' (deeg op een stok), maar het waaide te hard om een vuurtje te maken. Dus we hebben het bij de gewone smörgas gehouden.

En tijdens de fika heeft Fia me overgehaald om vanavond naar de gympa te gaan. Onwetend heb ik ja gezegd. Meeeeensenlief!!!! Dat was heftig! Van 7-8 waren Fia en ik bij de gympa. Met nog zo'n 15 andere dames, variërend in leeftijd van 20-50. Ja hardstikke leuk dat ik er ook bij was en het was ook prima te doen voor beginners. Yeah right! Met coördinatie van lik-me-vestje hebben Fia en ik ons door de 1e 10 minuten heen geslagen (ja en de slappe lach) en daarna ging het even wat rustiger. Toen we eenmaal de matten gingen pakken om te liggen en te rekken dacht ik "yes, dit kan ik". Maar toen begin ze na de mattensessie opnieuw met allemaal ingewikkelde benen en armenzwaai routines! Was een lang uur. Wel veel gelachen.

Of ik zondag weer wil komen. Zei tegen Fia "als jij gaat, ga ik (misschien)". Fia zei "som du går, jag går"... dussss....

Nu eerst slapen! Denk wel dat dat gaat lukken nu!