Ze hangen!

Wat ziet het er gaaf uit! Ook al is het maar een ieniemienie kleine kunstkubus in de nieuwe bibliotheek, ook al kunnen er maar 8 van onze foto's hangen, het is een super mooi begin!

Afgelopen maandag was het een drukte van belang toen ik na het werk in het ontmoetingscentrum in Krokom aankwam. Er werd opgetreden in het café, de onvermijdelijke koffie en pepparkakor werden geserveerd aan een ieder die wilde en er bleven maar mensen binnen komen. Deze dagen lijken de meeste Zweden een onstilbare trek in pepparkakor te hebben. En misschien waren ze ook nieuwsgierig naar de nieuwe ontmoetingsplek.

Verscholen in het midden van de bieb, ligt de plek waar onze foto's hangen. Je moet hem wel soort van weten te vinden. Ik probeerde maar zo strategisch mogelijk te cirkelen en als er dan toevallig mensen de weg wisten te vinden, dan posteerde ik me in de opening om over de beelden te vertellen. Als er 1 Zweed over de dam is, dan volgen er meer. Ik heb een massa mensen ontmoet. Er was een aantal (meestal oudere) mannetjes dat me dolgraag over hun eigen camera wilde vertellen, dames die me over hun plannen voor de kerstvakantie gingen vertellen, mensen van de krant die interessant kijkend in het midden van de kubus hebben gestaan en onze bijna buren Rödön die kwamen kijken.

Het doet enorm goed om zoveel enthousiaste reacties te krijgen. Het was super spannend om te zien hoe mensen reageren op het werk dat we zo lang hier hebben gehad. Het werk dat we dan wel online hebben gepresenteerd, maar nog nooit daar zo out in the open.

En eerlijk gezegd: ik vond het super spannend, de voorbereidingen en de avond zelf, maar het smaakt wel naar meer!

Over schieten in een roos

Toen ik vanmorgen wakker werd, veel te vroeg natuurlijk, toen regende het. Niet zo'n beetje ook. Het was grijs beyond grijs en de regen viel in zo'n miezerige gestage stroom waar geen einde aan leek te komen. Tja, wat doe je dan. Een schietgebedje (of 10) en iedere 5 minuten op de weerapp kijken. Waar de weersvoorspellingen er heel vaak naast gezeten hebben in ons eerste jaar hier in Zweden, waren ze gelukkig vandaag bijzonder accuraat! 

Eenmaal geïnstalleerd op ons vertrouwde photoshoot plekje zagen we de lucht breken. Onze eerste familie stond nog onder een beetje een grauwe hemel, maar daarna werd het met de minuut zonniger! En er kwamen ook steeds meer mensen. Behalve de mensen die van te voren geboekt hadden, kwam er ook nog wat voorbij scharrelend volk. Op een gegeven moment stonden er gewoon mensen te wachten tot we met ze aan de gang konden! 

Uit de verhalen van diverse mensen hebben we begrepen dat er nog veel meer animo is voor zoiets als we vandaag gedaan hebben. En dat het helemaal een magnifiek makkelijk idee is dat we ook bij mensen thuis komen om photoshoots te doen! 

Morgen gaan we nu eerst naar de opvang hier op school omdat ze dan een rendiertrainster op bezoek krijgen. De leidster van de opvang heeft ons gevraagd of we daar alsjeblieft foto's willen komen maken. Woensdag een opdracht ergens out there in the woods bij mensen thuis. Behalve de familie willen ze ook al hun dieren erbij hebben op de foto. Zolang het geen slangen of krokodillen zijn, kunnen we daar wel een mouw aan passen denk ik. En zaterdag staan we op een ander plekje op Rödön voor een aantal families. 

Zo'n weekend aan de gang zijn, zulke leuke reacties te krijgen en met zicht op nog meer opdrachten geeft massa's energie. Als dan binnenkort ook de sneeuw nog gaat vallen en alle wintersport evenementen weer op gang komen, dan wordt het even stil hier op het blog denk ik! 

PS Behalve Mik zijn Marco en ik het niet (meer) zo gewend om zelf op de foto te gaan. Daar moest maar eens verandering in komen vond een van onze klanten en die heeft ons vereeuwigd na de photoshoot die we met haar en haar familie hadden. Kijk eens wat een blauw en wat een zon! 

One down...

... and many more to go hopefully!

We zijn langzaam weer een beetje warm geworden na onze allereerste walk-in photoshoot hier op Rödön. De hele week had ik de weersvoorspelling met een schuin oog in de gaten gehouden. Vond de Noorse weermannen over het algemeen positiever dan de Zweedse. En laat de Noren nou gelijk hebben gekregen vandaag! Een enorm kleurige zonsopgang was het voorspel voor een koude en zonnige dag.

We hadden ruim de tijd genomen voor de boekingen, maar volgende keer gaan we ze zeker dichter op elkaar boeken. In no-time hadden we mooie beelden van de respectievelijke kids en families. En als je dan tussen de shoots door staat te wachten op het voetbalveld, dan word je best een beetje koud. Maar ja, het was een walk-in photoshoot, dus je moet er wel zijn voor eventueel langswapperende loslopende klanten.

De mensen die vandaag zijn geweest waren zonder uitzondering heel enthousiast. Over het initiatief, over de locatie en over het gemak van het geheel. En behalve dat we koude tenen hadden (heeeel koude tenen!), was het voor ons ook eigenlijk best heel makkelijk: locatie dichtbij, makkelijke set-up en gezellige mensen.

En morgen mogen we weer!

Ik leg mijn extra dikke sokken vast klaar.

Gimme a break!

Wat een week. I know, dat zeg ik wel vaker maar dit keer is het nog meer 'wat een week' dan anders. Terwijl ons allereerste stukje moose loin in de oven ligt - en daar de komende 5,5 uur nog blijft liggen - schrijf ik deze post.

Met UFU op winterbanden en weer een paar extra uren in de thuiszorg in de pocket waren Marco en ik bezig met onze Hamperium Photography blog, toen ik een vraag kreeg van Malin over onze fotoservices.
Vele dorpen kennen wel zo'n figuur die altijd klaar staat om anderen te helpen, die tot in de wijde omtrek alle mensen kent die iets in de melk te brokkelen hebben en die ook precies weet hoe de respectievelijke families in elkaar zitten en waar iedereen werkt. Nou zo'n figuur is Malin. Al pratende kwamen we op het idee om een walk-in photoshoot te organiseren.

En zo geschiedde. Voor volgend weekend hebben we zaterdag en zondag van 09.30 - 12.30 gepland voor dit evenement. De zondag was binnen 24 uur al zo goed als volgeboekt! Omdat niet iedereen kan volgend weekend, hebben we een heel aantal info aanvragen gekregen voor thuis photoshoots. En nu weten we (meer) namen van mensen die sportevenementen organiseren hier en zij weten nu ook van ons bestaan! Bij ieder bezoek dat Malin in de stad aflegt, komt ze met onze naam op de proppen en we zijn nu meer in-the-know over who-is-who dan ooit te voren! Wij doen er alles aan om dit de break te laten zijn voor ons eigen bedrijf!

Maandagochtend hebben we de afspraak staan met Krokoms kommun om de details van onze fototentoonstelling te bespreken. En om de tentoonstellingsruimte voor het eerst te bekijken. Met helm want de bouwvakkers zijn nog niet helemaal klaar. En maandagmiddag zit ik met een juffrouw van de onderwijs afdeling hier in Krokoms kommun om tafel om te praten over de mogelijkheden voor mij om als lerares Nederlands aan de slag te gaan.

Morgen en komende week,  tussen alles door, nog een paar dagen in de thuiszorg aan de slag. Maar met zicht op het écht leuke!