Kregen vandaag bij de post een grote envelop, geadresseerd aan Jojan, Mik en Marco. Gezellig dacht ik nog. Totdat ik de envelop open maakte. Weet je wat erin zat?
De keurig opengesneden doos. Leeg. Oh en laat ik de brief van Postnord niet vergeten. Sorry hoor, maar het pakketje is beschadigd geraakt (damaged, my ass!) onderweg. We hopen dat je nog wel vertrouwen blijft houden in ons. Als je contact met ons op wilt nemen dan kan dat op dit telefoonnummer en kijk anders even online.
Dat dus.
Alle lieve dingetjes die mam heeft uitgezocht, allemaal lieve verrassingen die mam de afgelopen weken verzameld had: die zijn allemaal gestolen! Weg! Foetsie!
Natuurlijk heb ik direct gebeld. Ik moest wel even diep ademhalen want ik was (en ben eigenlijk nog steeds) zo kwaad over het feit dat iemand gewoon een pakje openmaakt en het dan leeg weer waagt op te sturen.
Victoria in het Västerås kantoor wist niet zo goed wat ze hiermee moest. Want het ID nummer op de brief van Postnord staat niet in het systeem. En het trackingnummer op het pakje staat ook niet in het systeem. Lekker dan! Victoria had als enige suggestie dat we dan een investigations rapport zouden opstellen. Een rapport met wat er in het pakje heeft gezeten. Zodat ze mensen de hort op kon sturen om het te gaan zoeken. Yeah right. Iemand een rookworst gezien anywhere tussen zuid-Zweden en ons? Of van die heerlijke Dille&Kamille chocolaatjes?
Omdat ons gesprek afgebroken werd voordat ik mijn email adres kon geven, heb ik teruggebeld naar het nummer in de brief (juist, die brief met dat ID nummer dat nergens op slaat). Kreeg natuurlijk een heel andere dame aan de lijn. Sandra van het Malmö kantoor vertelde me dat ik een klacht in kon dienen. Heb ik natuurlijk direct gedaan.
En nu ga ik zo ook nog online aangifte doen bij de politie. Ze hebben de inhoud gewoon gestolen. Geen idee of de politie er wat mee doet.
Achterbaks gedoe daar bij Postnord!
