Een blonde viking

Sportief en met keurige sokken. Zo ging ik vanmorgen naar Östersund voor mijn sollicitatie gesprek. Voelde toch best een kriebeltje, wat zeg ik, kriebel naarmate het uur u dichterbij kwam. Ik wil dit zo graag!

Omdat het bedrijf met de vacature nog geen officieel bedrijf heeft opgericht in Zweden, heb ik vanmorgen met hun tussenpersoon gesproken. Deze tussenpersoon werkt voor Peak Innovation. Een in aanzien staande organisatie die eigenlijk als een soort van matchmaker fungeert tussen bedrijven en mensen met coole ideeën voor in deze regio en researchers, marketeers, onderzoekers en al wat dies meer zij. Een bescheiden Frans sportmerk dat hun langlauf producten wil promoten en verder ontwikkelen in het mekka van de langlaufsport is precies zo'n bedrijf dat in het straatje van Peak past. Peak assisteert hen (dat Franse sportmerk dus) met het opzetten van hun bedrijf hier. Vandaar ook dat zij de eerste stappen verzorgen in het wervingsproces voor deze positie.

Nu had ik al eerder met mensen van Peak om tafel gezeten om te praten over ons eigen bedrijf. Peak zit midden in Östersund in een van de kantoren bij de Universiteit. Tomas had ik echter nog niet getroffen, tot vanmorgen. Het eerste kwartier hebben we eigenlijk alleen over onze verhuizing hierheen, het leren van de taal en ons eigen bedrijf gepraat. Heel gezellig en heel relaxed. We zaten in een klein vergaderkamertje met een ovaalvormige tafel. Tomas, prototype blonde viking, wees me dat ik kon gaan zitten en het viel me op dat hij toen niet tegenover me ging zitten (zoals ik zo vaak heb gezien bij dit soort meetings in Nederland), maar dat hij aan het 'hoofd' van de ovale tafel naast me ging zitten.

Uiteindelijk hebben we het natuurlijk ook over de positie gehad. Heb tussen neus en lippen door nog uitgevonden dat er in totaal 15 mensen gesolliciteerd hebben en dat er 4 (incl. mezelf) met een echt passend profiel bij zitten. Kern van de job is om in de opstartfase van het bedrijf te zorgen voor naamsbekendheid via sociale media, netwerk opbouwen en kantoor voorbereiden.

Volgende stap is dat ik mezelf introduceer bij de Franse grondlegger van het bedrijf. Tomas stuurt zijn referentie naar aanleiding van ons gesprek vanmorgen en ik stuur mijn verhaal dan dus naar Frankrijk en dan is het up to the French chief om te bestemmen of en zo ja wie hij wil uitnodigen voor een gesprek wanneer hij binnenkort hier in Östersund is.

Ik wil dit. Zoooo graag!

Dank voor het al het duimen. Ik blijf nog even door duimen dat de franse head honcho me uit gaat nodigen.

To be continued!

Woohooo!

Jaaahaaaa! Hier heb ik naar uitgekeken. Naar het moment dat ik de presentatie gehad heb. Genieten van het feit dat de zenuwen over zijn en dat ik het gehad heb. En nagenieten van de positieve reacties die ik kreeg.

En weet je wat: nu wil ik weer!

Cecilia (our next door neighbour van 10 km verderop) en ik waren er ruim op tijd. Ik heb alles 5 x getest. Doet het geluid het, is het beeld overal goed te zien, je kent het wel. En toen kwamen langzaam maar zeker de mensen binnendruppelen. Iedereen heeft me een hand gegeven en vertelt wie ze zijn, maar ik heb het maar van een paar mensen onthouden. Best een heel gemêleerd gezelschap. Oudere mensen die vroeger voor PWC of Deloitte hebben gewerkt en die nu als business advisors werken voor het Nyföretagarcentrum, jonge mensen die net hun eigen bedrijf gestart zijn, mannen van de Danske Bank en van Swedbank. De bankmannen waren overigens de enigen die helemaal in pak waren. Voor de rest was het allemaal vrij informeel.

We begonnen met een Zweeds julbord. Bij Lolo vorige week vond ik het best lekker, maar dit keer had ik midden op de dag (en vlak voordat ik de presentatie ging houden) niet zo'n trek in allemaal visserigheden en piepers enzo. Heb een beetje gesnoept van wat dingetjes en vooral zitten kletsen en luisteren naar tafelgenoten.

En toen mocht ik. Toen deed de beamer het niet meer. En toen de beamer het eenmaal weer deed, toen was het geluid uit. Gelukkig waren er lieve behulpzame technische mannetjes die dat voor me gefixed hebben. Ik hoorde achteraf dat ik er helemaal niet zenuwachtig uitzag, terwijl ik op dat moment toch wel het zweet op mijn voorhoofd voelde! Toen het filmpje eenmaal speelde, was het leuk om de groep rond te kijken. Bij het stukje over Amsterdam 219 km2 en Jämtland 34.000 km2 hoorde je "ooooooh". En er werd gegrinnikt bij het plaatje van alle formulieren die ingevuld moesten worden en over hoe lang het duurde om een Zweeds persoonsnummer te krijgen.

Ik heb veel positieve reacties gekregen en ook met een aantal mensen over mogelijke opdrachten gepraat.

Dus. Dank voor al jullie duimen en goede vibes! Het heeft zeker heel erg geholpen!

Op naar de volgende presentatie!